امروزه با پیشرفت تکنولوژی و گسترش کاربردهای فناوری پرینت سه بعدی، این تکنولوژی وارد حوزه ساخت انواع پروتزها نیز شده است.
پروتز ساخته شده با پرینت سه بعدی به معنای ساخت تمام اجزا و قطعات آن به وسیله پرینتر نیست بلکه تنها سوکت پروتزی به روش پرینت سه بعدی ساخته می شود.
در این مطلب از خانه پروتز قصد داریم به مراحل ساخت پای مصنوعی توسط پرینت سه بعدی و همچنین بررسی مزایا و معایب آن بپردازیم.
فناوری پرینت سه بعدی می تواند فرآیند ساخت اندام مصنوعی را ساده کند و زمان رسیدن پروتز به بیمار را تسریع کند. در نتیجه، بیمارانی که با از دست دادن اندام دست و پنجه نرم می کنند، می توانند سریعتر تحرک خود را بازیابند و در نهایت به کیفیت زندگی بالاتری برسند.
مراحل ساخت پای مصنوعی به روش پرینت سه بعدی
ارزیابی و اسکن برای پای مصنوعی
بعد از بهبود کامل بافت و کاهش تورم بعد از جراحی، فرد قطع عضو می تواند برای دریافت پروتز اقدام کند در جلسه اول ملاقات فرد قطع عضو با پروتزیست معاینات و اندازه گیری های لازم برای ساخت پای مصنوعی برای فرد قطع عضو انجام می شود.
برای ساخت پروتز به روش پرینت سه بعدی نیاز است که از استامپ فرد اسکن سه بعدی انجام شود که متخصص پروتز با استفاده از اسکنر های سه بعدی مخصوص ساخت پروتز از استامپ فرد اسکن انجام می دهد سپس این فایل اسکن برای انجام تغییرات و اصلاحات لازم وارد نرم افزار طراحی می شود.
پروتزیست با توجه به شرایط فرد قطع عضو و سطح فعالیت و همچنین اندازه گیری ها انجام شده از استامپ فرد تغییرات و اصلاحات لازم را به وسیله نرم افزار بر روی فایل اسکن استامپ انجام می دهد. سپس فایل اسکن اصلاح شده برای مرحله پرینت سه بعدی به دستگاه داده می شود و سوکت پروتز از روی فایل اسکن اصلاح شده ساخته می شود.
در مرحله بعد سوکت ساخته شده برای بررسی راحتی و فیت مناسب روی استامپ فرد چک می شود و فرد قطع عضو با سوکت ساخته شده راه می رود و تغییرات احتمالی مورد نیاز روی فایل اسکن اصلاح شده استامپ اعمال می شود تا راحتی و فیت مطلوب سوکت بدست آید.
سپس قالب نهایی استامپ فرد با توجه به تغییرات ایجاد روی فایل اسکن تهیه می شود و پروتزیست سوکت نهایی را با استفاده لمینیشن روی قالب می سازد.
استفاده از فناوری اسکن و پرینت سه بعدی می تواند تا حدودی مراحل قالبگیری و اصلاح قالب را راحتتر و سریعتر کند.
اما به دلیل نیاز به تجهیزات خاص و همچنین تحمیل هزینه بیشتر به پروتزیست و فرد قطع عضو، بصورت گسترده مورد استقبال قرار نگرفته است.
همچنین به دلیل عدم استحکام کافی سوکت های ساخته شده با پرینت سه بعدی، سوکت نهایی ساخته شده برای فرد همچنان به روش لمینیشن ساخته می شود و تکنولوژی اسکن و پرینت سه بعدی تنها برای ساخت چک سوکت و اعمال تغییرات روی آن مورد استفاده قرار می گیرد.
با این حال این تکنولوژی علی رغم محدودیت های موجود، در حال پیشرفت بوده و احتمالا در آینده بتواند بصورت کامل برای ساخت پروتز مورد استفاده قرار گیرد. همچنین استفاده از اسکنر های سه بعدی به دلیل دقت بسیار بالای آنها می تواند مرحله قالبگیری سنتی را بصورت دقیق تر، سریعتر و راحتتر انجام دهد که این مزیت به ساخت پروتزهای باکیفیت تر کمک میکند.
